سفارش تبلیغ
صبا ویژن






















شورشیرین

به نام خدا

   امروز هم ساعت های درسی و کلاسی سه شنبه مون گذشت حالا چقدر مفید بود ویا چقدر مطلب یاد گرفتیم بماند!

   اما چند هفته است که سه شنبه ها یه مساله آزارمون میده و اون هم اینه که :چرا سر کلاس به ساعتمون نگاه میکنیم و منتظریم تا ساعت کلاسی بگذره...مگه این ثانیه ها همون لحظات بی بازگشت عمر ما نیستند که مطمئن هستیم اگه بگذرند دیگه هرگز دوباره بر نمی‏گردند؟مگه این ها همون لحظات ناب جوانی ما نیستند که باید سرشار از شور و شعور باشند؟مگه...اصلاًچه طور میشه که ما از تموم شدن ثانیه های زندگیمون خوشحال میشیم و گاهی از گذشتن اونها احساس سبکی بهمون دست میده؟
    امااین جوری درست نیست باید زندگی را دریافت!باید ریتم منظم و دقیقی که ثمر بخش باشه به زندگی بخشید.باید....
                                  

                                  باید پر شور زندگی کرد تا پیروز شد!


نوشته شده در سه شنبه 86/2/18ساعت 6:33 عصر توسط دوخواهر| نظرات ( ) |